Το Φιλελεύθερο Κόμμα (PL) είχε δει πολλά για την έναρξη της προ-υποψηφιότητας του Jair Bolsonaro για μια νέα θητεία, την Κυριακή 27 Μαρτίου. Το νέο πολιτικό κίνημα του αρχηγού του κράτους (Adhere for Brazil), και το ένατο στο οποίο εμμένει από την αρχή της καριέρας του, είχε κρατήσει το σημαντικότερο συνεδριακό κέντρο στη Λατινική Αμερική για την εκδήλωση, στη Μπραζίλια. Όμως, κατά κατάφωρη παραβίαση του εκλογικού νόμου, ο οποίος ορίζει την 16η Αυγούστου ως την έναρξη της προεδρικής εκστρατείας –οι εκλογές θα διεξαχθούν τον Οκτώβριο– το PL αναγκάστηκε να μετονομάσει βιαστικά την τελετή και να αφαιρέσει από τις αφίσες τις λέξεις «έναρξη» και «προ-αίτηση».
Οι ομιλίες, ωστόσο, προανήγγειλαν προεκλογική εκστρατεία και το ντεκόρ ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στο “καπετάνιος του λαού”, μια φόρμουλα γραμμένη με γιγάντια γράμματα στις οθόνες. Όμως, γι’ αυτή την εκτόξευση, του έλειπε ο ενθουσιασμός και το πλήθος των ακτιβιστών, που δεν γέμισε την τεράστια αίθουσα. Ο πρόεδρος επίσης δεν έδειξε μεγάλο ενθουσιασμό κατά την ομιλία του, περισσότερο επικεντρωμένος στο ιστορικό και το παρελθόν του παρά σε μια νέα θητεία. Συνοδευόμενος από τα βασικά στελέχη της κυβέρνησής του, υποσχέθηκε για άλλη μια φορά «Να δώσει τη ζωή του για τη Βραζιλία» προσθέτοντας επανειλημμένα ” Θεού θέλοντος “. Με το στρατιωτικό λεξιλόγιο που του αρέσει, περιέγραψε τον αγώνα που θα δώσει ως «Μια μάχη του καλού ενάντια στο κακό. Στη Βραζιλία μας, ο εχθρός μας δεν είναι εξωτερικός, είναι εσωτερικός».
Μια επανεκλογή που υπόσχεται «δύσκολη
Χωρίς να αναφέρει ποτέ τον πρώην Πρόεδρο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, γνωστό ως «Λούλα», απέδωσε όλα τα δεινά της χώρας στην αριστερά –τον εσωτερικό εχθρό– ιδιαίτερα τη διαφθορά και την απώλεια ηθικών αξιών. Ανακύκλωσε επιχειρήματα και τύπους από τις εκλογές του 2018 επαναλαμβάνοντας ότι η Βραζιλία θα είχε την ίδια μοίρα με τη Βενεζουέλα ή την Κούβα εάν το Εργατικό Κόμμα (PT) επέστρεφε στην εξουσία. Χωρίς όμως να υψώσει τη φωνή του ή να προκαλέσει την αγανάκτηση των αγωνιστών, όπως τα κατάφερε τόσο καλά τέσσερα χρόνια νωρίτερα.
Η έναρξη αυτής της εκστρατείας, η οποία επομένως δεν ήταν μία, έμελλε να θέσει σε κίνηση τη μηχανή της ακροδεξιάς να επιχειρήσει μια επανεκλογή που υπόσχεται να είναι δύσκολη. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις για ένα χρόνο, ο πρόεδρος έχει υποβιβαστεί στη δεύτερη θέση, πολύ πίσω από τον Λούλα, 10 με 15 μονάδες πίσω.
Στις 24 Μαρτίου, στην πιο πρόσφατη δημοσκόπηση του ινστιτούτου Datafolha, συγκέντρωσε τέσσερις βαθμούς περισσότερους από τον Δεκέμβριο του 2021, στο 26% των προθέσεων ψήφου, ενώ ο Λούλα έχασε πέντε (από 48% σε 43%). «Ο πρόεδρος έχει κερδίσει δημοτικότητα γιατί στην πραγματικότητα βρίσκεται ήδη στην ύπαιθρο: ταξιδεύει, εγκαινιάζει υποδομές με εκδίκηση και πάνω απ’ όλα χρησιμοποιεί τον κρατικό προϋπολογισμό όσο το δυνατόν περισσότερο. Με νέα κοινωνική βοήθεια, κέρδισε ψήφους μεταξύ των τάξεων χαμηλού εισοδήματος που ψηφίζουν τον Λούλα». θεωρεί η κοινωνιολόγος Esther Solano, καθηγήτρια στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο.
Απομένει να διαβάσετε το 58,31% αυτού του άρθρου. Τα παρακάτω είναι μόνο για συνδρομητές.
